Onderstaande tekst is nog in bewerking en wordt nog aangevuld

Zoveel mogelijk mensen in contact brengen met Permacultuur. Dat streven heb ik de afgelopen tien jaar vaker gehoord. Ik begrijp de bedoeling wel maar ben er niet zo'n voorstander van. Al is Permacultuur in de essentie heel eenvoudig, het gaat toch om zeer complexe, veel omvattende processen en situaties waar we mee te maken hebben. En al biedt Permacultuur een zeer praktische set benaderingen -als een gereedschappenkist- is het alleen toepassen daarvan lang niet genoeg als we het niet in de juiste context en samenhang toepassen.
Ik zie liever zoveel mogelijk permacultuurprojecten ontstaan, die de mogelijkheden, strekking en het potentieel laten zien, en de mensen komen dan wel vanzelf.
Een tuin als Eetbaar Park is vaak niet gewaardeerd omdat/doordat het er niet uitzag.
Bezoekers en passanten konden meestal niet direct door de grote hoeveelheden uitbundige natuur heen kijken en het 'eetbare' erin herkennen. Ondertussen is het wel een tuin waarnaast de meer dan 100 verschillende eetbare gewassen een voor de stad uitzonderlijke populatie (nuttige) insecten voorkomt. Permacultuur respecteert àl het leven en probeert met een haalbaar deel daarvan tot voor de mens productieve systemen te komen. We hebben deze en vergelijkbare benaderingen nodig, hard nodig, om natuur als basis van ons leven en leefomgeving te herstellen en in stand te houden.

Ik ben blij dat Eetbaar Park dit jaar het een en ander kan laten zien.